គឺជារឿងដដែលៗ ដែលគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ និងក្រុមប្រឆាំង មានបំណងយកបញ្ហាព្រំដែន ដែលជាបញ្ហារស៊ើបបំផុតសម្រាប់ប្រទេសជាតិ មកធ្វើអាជីវកម្មនយោបាយនាពេលនេះ។ ការសើរើនេះ គឺក្នុងគោលបំណងវាយប្រហារមកលើរាជរដ្ឋាភិបាល និងជាពិសេសគឺមកលើគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។ ក្រុមអ្នកវិភាគយល់ថា គណបក្សសង្គ្រោះជាតិធ្វើបែបនេះ គឺពួកខ្លួនអាចនឹងប្រមូលប្រជាប្រិយភាពបានមកវិញខ្លះ ក្រោយពីការអស់ជំនឿរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ក្នុងការចូលរួមសកម្មភាពនានា ជាមួយគណបក្សប្រឆាំងមួយនេះ។
បើយើងក្រឡេកមើលជាទូទៅ គ្រប់ប្រទេសទាំងអស់លើពិភពលោក មិនថាប្រទេសតូច ឬប្រទេសធំឡើយ គឺសុទ្ធតែមានព្រំដែនជាប់គ្នារវាងប្រទេស និងប្រទេសដូចគ្នា រួមទាំងព្រំដែនគោក និងព្រំដែនទឹក ហើយគ្រប់ប្រទេសទាំងអស់ សុទ្ធតែចង់ឲ្យព្រំដែនរបស់ប្រទេសខ្លួន គឺជាព្រំដែនមួយ ដែលទទួលស្គាល់ជាអន្តរជាតិ។ ការមានព្រំដែនច្បាស់លាស់ គឺដើម្បីការពារកុំឲ្យប្រទេសជិតខាងដែលមានកម្លាំងខ្លាំងរំលោភចូលមកទឹកដីរបស់ប្រទេសមួយទៀតដែលទន់ខ្សោយ និងទី២ គឺដើម្បីឲ្យមានការទទួលស្គាល់ជាអន្តរជាតិ ដោយមានច្បាប់ជាអន្តរជាតិមួយការពារឲ្យបានរឹងមាំ។
ប្រការនេះហើយទើបយើងឃើញ រាជរដ្ឋាភិបាល ដែលដឹកនាំដោយគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា នៅតែជម្រុញឲ្យមានការបន្តបោះបង្គោលព្រំដែន។ ឆន្ទៈរបស់ រាជរដ្ឋាភិបាលគឺចង់ឲ្យមានព្រំដែនមួយ ដែលមានការទទួលស្គាល់ជាក់លាក់ពីប្រទេសជិតខាង ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យមានការទទួលស្គាល់គឺត្រូវធ្វើការចចារគ្នា។ មានប្រទេសខ្លះគេធ្វើកំពែង រឺសង់របងដើម្បីការពារតែម្តង។ ប្រទេសដែលខ្លាំង តែងតែរំលោភប្រទេសដែលទន់ខ្សោយ ព្រោះជាទូទៅ មិនដែលប្រទេសទន់ខ្សោយ ទៅរំលោភប្រទេសខ្លាំងនោះទេ។ ដូច្នេះ សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន គឺមានតែការចចារតាមរយះការទូត ប៉ុណ្ណោះ ទើបទទួលបានជោគជ័យ។
រាជរដ្ឋាភិបាល តែងបានធ្វើការដោះស្រាយយ៉ាងសកម្ម លើបញ្ហាព្រំដែននេះ ជាមួយភាគីវៀតណាម។ជាក់ស្តែងការបង្កើតឲ្យមានកិច្ចប្រជុំគណៈកម្មាធិការកិច្ចការព្រំដែនរវាងកម្ពុជា និងវឿតណាម នាពេលថ្មីៗនេះ គឺភាគីខាងកម្ពុជាបានទទួលលទ្ធផលខាងផ្នែកការទូតគួរឲ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ ដោយភាគី វៀតណាមបានសុខចិត្តយល់ព្រមលុបស្រះទឹកចំនួន៣ នៅខេត្តរតនៈគីរី បញ្ឈប់ការសាងសង់ផ្លូវនៅតាមព្រំដែន ខេត្តស្វាយរៀង និងបញ្ឈប់ការសាងសង់ប៉ុស្តិយាមរបស់យោធានៅច្រកព្រំដែនខេត្តកណ្តាល។ ទាំងនេះគឺជាការខិតខំដោះស្រាយរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល លើបញ្ហាព្រំដែន ដោយឈរលើការចរចាទ្វេភាគី ដោយសន្តិវិធី និងតាមផ្លូវការទូត ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលវិជ្ជមានផង ដើម្បីរក្សាទំនាក់ទំនងល្អក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច ពាណិជ្ជកម្ម រវាងប្រទេសជិតខាងផង។
ផ្ទុយទៅវិញ ក្រុមអ្នកវិភាគបានមើលឃើញថា ការដែលក្រុមតំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ មានបំណងដឹកនាំប្រជាពលរដ្ឋទៅមើលព្រំដែនម្តងហើយម្តងទៀតនៅខេត្តស្វាយរៀងនោះ វាគឺជារឿងនយោបាយសុទ្ធសាធ គឺមិនមែនជាការបង្ហាញនូវឆន្ទៈស្នេហាជាតិអ្វីនោះទេ។ តំណាងរាស្ត្រទាំងនោះ មិនបានដឹងអំពីស្ថានភាពព្រំដែននៅតំបន់នោះយ៉ាងម៉េចផង។ តាមពិត តំបន់ព្រំដែននៅក្នុងភូមិធ្លក ស្រុកកំពង់រោទិ៍ ខេត្តស្វាយរៀង នោះគឺថិតនៅជាតំបន់ដែលក្រុមការងារកិច្ចការព្រំដែននៃប្រទេសទាំងពីរ មិនទាន់បានកំណត់ខ័ណ្ឌសីមានៅឡើយទេ ហើយភាគីនៃប្រទេសទាំងពីរស្រុះស្រួលគ្នារក្សាស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នឲ្យនៅដដែលសិន។ ប៉ុន្តែ ក្រុមតំណាងរាស្ត្រគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បែរជាទៅដឹកនាំ និងញុះញង់ប្រជាពលរដ្ឋពីភ្នំពេញ ដែលមិនដឹងស្ថានភាពពិតចុះទៅតវ៉ានៅតំបន់នោះ ដូច្នេះហើយ ទើបបង្កឲ្យមានជាអំពើហិង្សារវាងប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា និងវៀតណាម ធ្វើឲ្យមានរបួសទាំងសងខាងបែបនេះ។
ក្រុមអ្នកវិភាគយល់ឃើញថា គោលជំហរស្នេហាជាតិ និងទឹកដីនេះ គឺពុំមែនជាសិទ្ធិផ្តាច់មុខ របស់បុគ្គល ឬគណបក្សនយោបាយណាមួយ ម្នាក់ឯងនោះទេ។ ដូច្នេះ គណបក្សសង្គ្រោះជាតិនៅពេលនេះ មិនគួរ លើកយកបញ្ហាព្រំដែននេះ មកធ្វើអាជីវកម្ម កេងចំណេញខាងនយោបាយ ហើយគ្មានការទទួលខុសត្រូវចំពោះផលវិបាក ដែលបង្កដោយការញុះញង់ អុជអាល របស់ខ្លួននោះទេ។ អ្នកវិភាគក៏បានលើកឡើងទៀតថា ក្រុមអ្នកតំណាងរាស្ត្របក្សប្រឆាំង តែងប្រើមធ្យោបាយ ប្រជាភិថុតិ បំផ្លើស បំភ្លៃការពិត និងបង្កើតឲ្យមានការភាន់ច្រឡំ លើបញ្ហាព្រំដែននេះ ចំពោះប្រជាពលរដ្ឋ ក៏ដូចជាសាធារណៈមតិ អន្តរជាតិ។ ពួកគេមិនដែលបានគិតអំពីផលវិបាក ដែលអាចនឹងនាំមកនូវការបង្កសង្គ្រាមជាមួយប្រទេសជិតខាង ដែលនឹងធ្វើឲ្យប្រទេសជាតិ និងប្រជាជនធ្លាក់ទៅក្នុងភ្នក់ភ្លើងសង្គ្រាម និងវិបត្តិធ្ងន់ធ្ងរ សាជាថ្មីនោះឡើយ។
ដោយសារតែ មហិច្ឆតាអំណាច និងផលប្រយោជន៍របស់បុគ្គល ក្រុម និងគណបក្សរបស់ខ្លួន គណបក្សប្រឆាំង នៅតែចិញ្ចឹមចិត្ត ប្រើគ្រប់មធ្យោបាយ និងល្បិចកល អូសទាញប្រជាពលរដ្ឋស្លូតត្រង់ ឲ្យធ្លាក់ក្នុងមនោគមវិជា្ជនយោបាយរើសអើងពូជសាសន៍របស់ខ្លួន ដើម្បីបំផុសគំនិតជាតិនិយមជ្រុលប្រឆាំងជាមួយប្រទេសជិតខាង ដោយមិនបានថ្លឹងថ្លែងពីកម្លាំងសេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយនៅក្នុងតំបន់របស់ប្រទេសខ្លួនសោះឡើយ។
សរុបមក ដំណោះស្រាយដែលសមស្របលើជម្លោះព្រំដែននាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គឺត្រូវឈរលើការដោះស្រាយតាមរយះកិច្ចការទូត ទ្វេភាគី ជាចម្បង ដោយមិនត្រូវប្រើប្រាស់ចរិតតវ៉ា លើកគ្នាជាក្រុម ទាំងហ្វូងដូចហ្វូងគោ ដេញវាយតប់គ្នាប្រសាច ដូចមេដឹកនាំ និងតំណាងរាស្ត្រ បក្សសង្គ្រោះជាតិនោះទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ការចុះទៅមើលព្រំដែនម្តងហើយ ម្តងទៀតនេះ គឺមិនធ្វើនៅក្នុង សា្មរតីសេ្នហាជាតិពិតប្រាកដនោះទេ តែវាជាប្រធានបទដើម្បីមហិច្ឆតាអំណាច និងដើម្បីទទួលបានប្រជាប្រិយភាព របស់បុគ្គល ឬក្រុមអ្នកនយោបាយគណបក្សប្រឆាំង ដែលបានបាត់បង់ប្រជាប្រិយភាពដោយការក្បត់ឆន្ទៈប្រជាពលរដ្ឋ ក្រោយពីការបោះឆ្នោត ប៉ុណ្ណោះ៕