នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំពិភាក្សាបច្ចេកទេសរបស់គណៈកម្មាធិការអន្តរជាតិ សម្របសម្រួលកិច្ចគាំពារ និងអភិវឌ្ឍន៍ តំបន់អង្គរ (ICC ) ឯកឧត្តម ហង្ស ពៅ អគ្គនាយករងអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាទទួលបន្ទុកផ្នែកគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធទឹក បានមានប្រសាសន៍ថា៖ តួរនាទីរបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរាសំខាន់ជាគេនោះគឺ ការងារគ្រប់គ្រង និងអភិរក្សប្រាសាទ ក្នុងនោះបើតាមការស្រាវជ្រាវ ជាទូទៅក្នុងរយៈពេលកន្លងមក ប្រាង្គប្រាសាទនៅក្នុងតំបន់អង្គរ អាចមានលំនឹងបាន គឺអាស្រ័យដោយសារមានប្រភពទឹកក្រោមដី សំរាប់ការរស់រានមានជីវិតរបស់ប្រាសាទទៅថ្ងៃអានាគត ក៍ដូចជាក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន។
ដើម្បីឲ្យប្រាសាទនៅស្ថិតស្ថេរគង់វង្ស អាជ្ញាធរជាតិអប្សរារួមជាមួយ អ្នកជំនាញបច្ចេកទេសជាតិ និងអន្ដរជាតិ បានស្រាវជ្រាវសិក្សាអំពីប្រភពទឹក ប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ដបូរាណឡើងវិញ ព្រោះថាប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ដនាសម័យអង្គរ ជាប្រព័ន្ធមួយដែលមានលក្ខណៈទំនើបបំផុត ហេតុផលបាត់បង់នៃប្រព័ន្ធនេះ កន្លងមកបានធ្វើក្រុងសៀមរាប បានជួបប្រទះនូវការលិចលង់ដោយសារទឹកជំនន់ជាច្រើនលើក។ ឯកឧត្តម អគ្គនាយករងអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានបញ្ជាក់ទៀតថា៖ ការសាងសង់នៅប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ដនៅតំបន់បេតិកភណ្ឌអង្គរ របស់បុព្វបុរសខ្មែរ នាសម័យនោះគឺមានសារៈសំខាន់ណាស់ ទាក់ទងស្ថេរភាពរបស់ប្រាង្គប្រាសាទ ដែលមានប្រព័ន្ធទឹកដ៏ល្អឥតខ្ចោះក្នុងការធានានៅក្នុងតំបន់ទាំងមូល។ ហើយអ្វីដែល ជាបញ្ហាសំរាប់សព្វថ្ងៃ ក្រៅពីការងារគ្រប់គ្រង អភិរក្សប្រាសាទ ឲ្យបានល្អត្រឹមត្រូវមិនឲ្យទទួលរងគ្រោះធម្មជាតិផ្សេងៗ គឺនៅមានបញ្ហាមួយទៀតគឺ ការធានាការផ្គត់ផ្គង់ទឹកសំរាប់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ដែលមាន ការកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ដែលមកស្នាក់ នៅខេត្តសៀមរាបផងដែរ។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហាគ្រប់គ្រងទឹកនេះដែរ ក្រុមការងារបច្ចេកទេស បានសិក្សារួចរាលអស់ហើយ ប៉ុន្ដែបច្ចុប្បន្នការងារនេះមានទំហំដែលមានប្រព័ន្ធប្រឡាយ បូរាណជាច្រើននៅក្នុងតំបន់អង្គរទាំងមូល ប្រមាណជា៥២គីឡូម៉ែត្រ ដូច្នេះក្រុមការងារមិនអាចធ្វើការស្ដារឡើងវិញទាំងអស់ បាននោះទេ ជាក់ស្ដែងដូចជាបារាយណ៍ខាងលិចគឺជាអាស្ដុកទឹកដ៍ធំជាង ដែលត្រូវបានកសាងឡើងមួយដោយកម្លាំងពលកម្មមនុស្ស អាចស្ដុកទឹកបានដល់ទៅ៥៦លានម៉ែត្រគូប ដែលអាច លំហូរចូលដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហារទឹកជំនន់ មិនឲ្យមានការប៉ះពាល់ដល់ប្រាសាទនិងសំរាប់យកទៅប្រើប្រាស់ ក្នុងនោះចាប់ពីឆ្នាំ២០១៤មករាជរដ្ឋាភិបាល បានប្រគល់តួរនាទីឲ្យអាធរជាតិអប្សរាជាអ្នកគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធ ដោយបានបែងចែកជាបីគោលដៅ រួមមាន៖ គោលដៅក្នុងការគ្រប់គ្រងទឹកជំនន់ សំរាប់ប្រជាពលរដ្ឋប្រើប្រាស់ និង បង្ករបង្កើនផល និងគោលដៅទីបីគឺសំរាប់ផ្គត់ផ្គង់ដល់រដ្ឋាករទឹកក្រុងសៀមរាប ដើម្បីជាការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ទឹកក្រោមដី ដែលជាហេតុនាំឲ្យការប៉ះពាល់គ្រឹះប្រាសាទ។ មួយផ្នែកទៀត បន្ទាប់ពីមានការរៀបចំឡើងវិញ នូវប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ដផ្នែកខាងលើ ជាបន្ដបន្ទាប់មកក្រុងសៀមរាប ក្នុងរយៈប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ អាចបញ្ចៀសបាននូវការលិចលង់ដោយសារទឹកជំនន់ផងដែរ ៕
