ថ្មីៗនេះ លោក ម៉ម សូណង់ដូ ប្រធានវិទ្យុសំបុកឃ្មុំ និងជាប្រធានគណបក្សសំបុកឃ្មុំ សង្គមប្រជាធិបតេយ្យ ដែលជាគណបក្សទើបបង្កើតថ្មី ដើម្បីចូលរួមប្រគួតប្រជែងដណ្ដើមសន្លឹក ឆ្នោតនៅឆ្នាំ២០១៧ និង២០១៨ បានរិះគន់ចំៗ លើមេដឹកនំាសង្រ្គោះជាតិ ថាជា «មេដឹកនំាមិនទទួលខុសត្រូវ»។
នរណាក៏គេដឹងដែរថា លោក ម៉ម សូណង់ដូ ជាសកម្មជនដ៏អង់អាចមួយរូបខាងក្រុមប្រឆំាងនឹងរាជរដ្ឋាភិបាល ដែលជានិច្ចកាលតែងគំាទ្រទង្វើរបស់ក្រុមប្រឆំាង គឺ បក្សសង្រោ្គះជាតិ ក្នុងការដឹកនំាចលនាប្រឆំាងនឹងរាជរដ្ឋាភិបាល ពិសេសប្រឆំាងតួអង្គ សម្ដេច ហ៊ុន សែន តែម្ដង។ ឥទ្បូវនេះ គាត់បានថ្កោលជាចំហរថា លោក សម រង្ស៊ី ក្ដី លោក កឹម សុខា ក្ដី មិនសមធ្វើជាមេដឹកនំាបក្សនយោបាយធំទី២នៅកម្ពុជា និងមិនសមធ្វើជាអ្នកដឹកនំាប្រទេសនោះទ្បើយ។
ពាក្យដែលគេបានលើកខាងលើ យើងគិតថា វាពុំមែនជារឿងប្លែកណាស់ណាទេ តែអ្វីដែលប្លែកនោះ គឺ លោក ម៉ម សូណង់ដូ បានធ្វើការរិះគន់ចំៗទៅលើមេដឹកនំាកំពូលពីររូបនៃបក្សប្រឆំាង ដែលមានអាសនៈនៅក្នុងរដ្ឋសភាចំនួន៥៥អាសនៈ។
រឿងរ៉ាវធំៗជាច្រើនដែលប្រជាពលរដ្ឋពិសេសអ្នកដែលបានបោះឆ្នោតគំាទ្របក្សសង្រ្គោះជាតិ ដែលត្រូវមេដឹកនំាគណបក្សនេះ បានបោកបញ្ឆោតឲ្យមកចូលរួមធ្វើបាតុកម្ម មហាព្យុះហយាត្រាអស់រយៈពេលប្រមាណជិតមួយឆ្នាំ ត្រូវចំណាយថវិកាយ៉ាងសន្ធឹកសន្ធាប់ ខ្លះបានលក់ដីធ្លី លក់គោក្របី លក់មាន់ទា ។ល។ និងខាតបង់ពេលវេលាដែលត្រូវចិញ្ជឹមជីវិតក្រុមគ្រួសារផងដែរ។
យើងគិតថា បច្ចុប្បន្ន មេដឹកនំាក្រុមប្រឆំាងនានា (ខ្លះទើបនឹងបង្កើត ខ្លះទៀតបានបង្កើតយូរយាមកហើយ) កំពុងចង់ធ្វើឲ្យឈ្មោះខ្លួនឯងល្បី បានរិះគន់រដ្ឋាភិបាល តែពុំមានប្រយោជន៍ ព្រោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ បានមើលឃើញសម្មិទ្ធផលដ៏ធំធេងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល គឺមិនដូចគេភូតភរនោះឡើយ ក៏ចាប់ផ្ដើមងាកមករិះគន់ក្រុមប្រឆំាងគ្នាឯងទៅវិញ។ អ្វីដែលជាការពិត គឺវានៅតែជាការពិត ដែលយើងសូមលើកពីតក្កភាព នូវរូបភាពជាក់ស្ដែងពីរចំណុច គឺ៖ ទី១) ការអំពាវនាវ របស់បក្សសង្រ្គោះជាតិ ឲ្យអ្នកគំាទ្រពួកគេចេញមកថ្កោលទោស សម្ដេច ហ៊ុន សែន និង រាជ រដ្ឋាភិបាល ឲ្យ «ចុះចេញពីដំណែង»។ តែលទ្ធផលគឺ បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋទំាងនោះ បានខាត បង់ប្រាក់កាក់ ពេលវេលាយ៉ាងច្រើន។ នៅទីបញ្ចប់ពួកគេនៅសល់តែបាតដៃទទេ រីឯ លោក កឹម សុខា បែរជាបានទទួលដំណែងដ៏ខ្ពស់ (ដែលខ្លួនមិនដែលសុបិន្ត)ជាអនុប្រធានសភាទី១ និង ទាមទារបានរថយន្ដទំនើប ដែលមានតម្លៃប្រមាណ២០ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក។ ចំណែក លោក សម រង្ស៊ី វិញ ទ្បំាប៉ារហូតដល់បានទទួលដំណែងជាប្រធានក្រុមភាគតិចនៅក្នុងសភា មានឋានៈស្មើ នាយករដ្ឋមន្រ្ដី ហើយមានវាសនាមកអង្គុយរួមបាយជាមួយ សម្ដេចនាយករដ្ឋមន្រ្ដី យ៉ាងក្រហើៗ ។
ទី២) រឿងព្រឹត្ដិការណ៍ជាក់ស្ដែង ដែលគេមិនអាចបំភ្លេចបាននោះ គឺកាលពីខែមុន មន្រ្ដីបក្សសង្រ្គោះជាតិ១១រូប ក្នុងនោះបីរូបត្រូវបានតុលាការកាត់ទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារ២០ឆ្នាំ និងសកម្មជន៨រូបទៀតឲ្យជាប់ពន្ធនាគារ៧ឆ្នាំ ពីបទបង្កហិង្សា បំបះបំបោរ ក្នុងសកម្មភាពដែលបណ្ដាលឲ្យកងសន្ដិសុខសណ្តាប់សាធារណៈរបួសធ្ងន់ ប្រមាណ៤០នាក់។
ចំពោះករណីខាងលើ លោក កឹម សុខា បានបដិសេធប្រកបដោយមោទនភាពថា គាត់មិនបានចូលរួមដឹកនំាការ «រំដោះ» ទីលានប្រជាធិបតេយ្យនៅ ថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៤ នោះទេ ដោយជាប់រវល់ការ ចុះធ្វើប្រជាភិថុតិនៅខេត្ដកំពង់ចាម ហើយទុកឲ្យតំណាងរាស្រ្ដជាប់ឆ្នោតមួយចំនួន (៧រូប) ជាអ្នកដឹកនំាទទួលខុសត្រូវទៅវិញ។ ចំណុចនេះ ត្រូវបានគេចោទសួរថា ក្នុងនាមជាប្រធានស្ដីទី បែរជាខ្លួនឆ្លើយបែបយករួចខ្លួនថា «មិនដឹងមិនឮ» រឿងនេះ។ រីឯ លោក សម រង្ស៊ី នៅពេលតុលាការប្រកាសកាត់ទោស និងចាប់ខ្លួនជន១១រូប របស់បក្សខ្លួនបញ្ជូនទៅដាក់ពន្ធនាគារ បែររត់គេចយករួចខ្លួនទៅលំហែកាយយ៉ាងរំភើយនៅប្រទេសបារំាង និងនៅសហរដ្ឋអាមេរិក ទៅវិញ។
យើងសួរថា ហេតុអ្វី ក៏លោក សម រង្ស៊ី មិននៅក្នុងប្រទេស បើមិនបានជួយការងារតស៊ូមតិ ក៏ត្រូវនៅជាការជួយផ្ដល់ផ្លូវចិត្ដដល់ពួកគេដែរ។
តើនេះពុំបានន័យថា មេបក្សប្រឆំាងទំាងពីររូបនេះ មិនមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះវាសនាបក្សខ្លួន សកម្មជនរបស់ពួកខ្លួនពេលមានទុក្ខ និងទទួលខុសត្រូវចំពោះវាសនាអ្នកដែលបានបោះឆ្នោតឲ្យបក្សខ្លួន ទេឬអី?
ជាសរុប មេដឹកនំាបក្សប្រឆំាង «មិនសក្ដិសមធ្វើជាអ្នកដឹកនំា» ជោគវាសនាប្រទេសបានទ្បើយ៕